نجوم وفضا

دانشمندان دانشگاه لستر، موفق به شناسایی شواهدی از بروز شفق‌های قطبی مشابه زمین در اجسام خارج از منظومه شمسی شدند.

  شفق قطبی در چندین سیاره درون منظومه شمسی رخ داده و درخشان‌ترین آنها در سیاره مشتری 100 برابر درخشان‌تر از موارد مشابه زمینی هستند. اما هیچ شفقی تاکنون در ورای سیاره نپتون شناسایی نشده بود.

پژوهش جدید این محققان نشان داده که فرآیندهای بسیار مشابهی به شفقهای قطبی مشتری ممکن است مسؤول تابشهای رادیویی شناسایی شده از سوی چند جسم سماوی خارج از منظومه شمسی باشند.

علاوه بر آن، تابشهای رادیویی به اندازه کافی نیرومند هستند که از فواصل میان‌ستاره‌ای نیز قابل مشاهده باشند، بدین معنی که شفقهای قطبی می‌توانند یک شیوه موثر را برای مشاهده اجسام جدید در خارج از منظومه شمسی ارائه کنند.

شفق قطبی با برخورد ذرات موجود در مغناطیس‌کره یک جسم با اتمهای جو بالاتر آن ایجاد شده و باعث درخشش آنها می‌شود. علاوه برآن، این ذرات پیش از برخورد با جو همچنین از خود امواج رادیویی را در فضا منتشر می‌کنند.

نتایج این پژوهش که اخیرا در مجله Astrophysical منتشر شده، نشان‌دهنده این واقعیت بوده که چنین پدیده‌ای تنها محصور به منظومه شمسی نیست.

به گفته محققان، تابشهای رادیویی از تعدادی از ستاره‌های کوتوله فوق سرد ممکن است به شیوه بسیار مشابه اما قدرتمندتری از سیاره مشتری منجر به وقوع شفق قطبی شوند.

این پژوهش می‌تواند از کاربردهای بسیاری برای شناسایی سیارات و دیگر اجسام خارج از منظومه شمسی که با شیوه‌های دیگر قابل کشف نیستند، برخوردار باشد. همچنین تابشهای رادیویی می‌توانند اطلاعات بیشتری را در مورد طول روز سیاره، قدرت میدان مغناطیسی آن، چگونگی تعامل سیاره با ستاره میزبان خود و حتی امکان برخورداری آن از قمر ارائه کنند.